“ 2 legendary proto-punk guitar heroes join forces for the first time ever on this odds-defying,
razor sharp album!... “

Van James Williamson, nu in het gezelschap van Deniz Tek, verscheen in september bij Cleopatra Records het album ‘Two to One’. James Williamson -een Amerikaanse protopunker/rocker- ging hier in 2014 al met zijn album ‘Re-Licked’ over de tafel.

Als we het over deze Texaanse gitarist James Williamson (°1949) willen hebben, moeten we het éérst over Iggy & The Stooges hebben, want in de proto-punk (het prototype rockmuziek dat tussen de jaren 60 en 70 voorafging aan de punk) liggen zijn roots… The Stooges -aanvankelijk The Psychedelic Stooges- werden in 1967 opgericht met als leden Ron Asheton op gitaar, zijn broer Scott Asheton op drums, David Alexander op basgitaar en zanger Iggy Pop. Hun muziek was aanvankelijk heel wat experimenteler dan de muziek die ze later brachten. Hun optredens werden gekenmerkt door een agressieve houding en primitieve sound. Tevens hield Iggy Pop ervan zijn publiek te provoceren.

In 1968 tekenen ze een contract bij Elektra Records en veranderen ze hun naam in The Stooges. Ze beginnen te werken aan de opname van hun eerste album, dat geproduceerd werd door John Cale (ex-Velvet Underground). In 1969 verschijnt hun titelloos debuutalbum, maar de verkoop ervan valt tegen. In 1970 volgde ‘Fun House’, volgen, maar ook hier blijft het succes achterwege. Er wordt gekozen om de bezetting uit te breiden met een tweede gitarist, James Williamson en een toetsenist, Bob Scheff (niet veel later vervangen door Scott Thurston). Ook David Alexander verlaat de band en wordt vervangen door Zeke Zettner en James Recca. Inmiddels zijn alle bandleden ook zware drugsgebruikers geworden en verbreekt Elektra Records het contract.

In 1972 ontmoet Iggy Pop David Bowie. Bowie zorgt ervoor dat Iggy Pop en The Stooges een platencontract krijgen bij Columbia Records. Hun derde album ‘Raw Power’ verschijnt in 1973 onder de naam Iggy Pop & The Stooges. Na enkele maanden toeren zet de band er in 1976 voorgoed een punt achter. In 2003 komt er een reünie van Iggy Pop met de gebroeders Asheton. The Stooges verlenen hun medewerking aan vier nummers (“Little Electric Chair”, “Skull Rings”, “Loser” & “Dead Rockstar”) op Iggy Pop's soloalbum ‘Skull Ring’. Ron Asheton overlijdt in januari 2009. Zijn broer Scott overlijdt in maart 2014.

James Williamson is buiten gitarist ook songwriter, producer en engineer. Op school speelt James al gitaar en treedt hij met vrienden op met een coverband, The Choosen Few. Later, als hij op kostschool is kort bij NYC, speelt hij lead gitaar bij de Coba Seas. Met hen neemt hij tijdens een repetitie zijn eerste tracks op. Later, in een andere line-up van The Choosen Few is Ron Asheton bassist van de band. Hij verlaat de band om met zijn broer Scott, Iggy Pop en Dave Alexander naar The Stooges te vormen. Na zijn eigen “Stooges” periode begint Williamson in Silicon Valley aan een carrière als engineer elektronica. Na een loopbaan bij Sony stopt hij in 2009 vervroegd met werken.

In 2009 vervoegt James “the Skull” Williamson (na de dood van Ron Asheton) opnieuw Iggy Pop & The Stooges en doet hij een aantal repetities met de roots rockband Careless Hearts. Samen nemen ze enkele oudere Stooges songs op onder de noemer ‘James Williamson with Careless Hearts’. In november 2009 doen The Stooges met James Williamson hun eerste reünie concerten in São Paulo, Brazilië. In maart 2010 worden The Stooges opgenomen in ‘The Rock & Roll Hall of Fame’.

Anno 2014 tijdens een onderbreking van de tour komt de huidige live bezetting van The Stooges (James Williamson, Steve Mackay - sax, Mike Watt - bas & Toby Dammit - drums) samen, om oudere nummers van Iggy pop/James Williamson (1973/74) op te nemen, als opvolger van het album ‘Raw Power’ (1973). Opzet was betere opnamen te maken dan de onofficiële releases die er circuleren. James Williamson wou al langer deze nummers opnemen en dit resulteerde in zijn soloproject: ‘Re-Licked’. Op het album staan ook een aantal minder bekende Stooges’ songs en rariteiten. Het is een album met zestien tracks, waaraan een lange rij reeks vocalisten aan mee doen.    

Van zanger/gitarist en songwriter Deniz Tek moet je weten dat hij -geïnspireerd door de Stooges- in Sydney met Rob Younger de basis legde voor wat de ground zero van Australië werd voor de aanstaande punkbeweging, de gerespecteerde Radio Birdman! Deze invloedrijke band bracht in 1977 de klassieker ‘Radios Appear’ uit. De band splitste kort na de sessies voor hun tweede album in '78. Die schijf werd drie jaar later uitgegeven als ‘Living Eyes’.

Net als de Stooges komt Tek uit Ann Arbor, Michigan, maar hij verhuisde begin jaren '70 naar Australië. Tek speelde later met Ron Asheton in een band genaamd New Race en werd herenigd met Radio Birdman. In 2007 werd Radio Birdman opgenomen in de Australian Music Hall of Fame.

Tek nam zelf zo’n dozijn soloalbums op. De laatste vier ‘Detroit’ (2013), ‘Mean Old Twister’ (2016) en de “instrumentale soundtracks voor denkbeeldige films”, ‘Lost for Words’ (2018) en ‘Fast Freight’ (2019) worden beschouwd als “zijn beste werk ooit”. Om nog maar te zwijgen van zijn “samenwerkingen” in de Soul Movers (met Lizzie Mack), The Visitors, New Race (met Ron Asheton), Dodge Main (met Wayne Kramer), Powertrane (met Scott Morgan van The Rationals en Stooges’ drummer Scott Asheton). Hij heeft ook samengewerkt met de Lipstick Killers, Angie Pepper, Roy Loney (the Flamin Groovies), Jeff Dahl en talloze andere one-offs. Uiteindelijk vond hij buiten zijn muzikale prestaties ook nog tijd om bij de marine te gaan en zowel jet piloot als noodarts te worden. Hij bekleedde de laatste baan tot 2017.

Williamson en Tek ontmoetten elkaar in 2011 tijdens de Ron Asheton-tribute-show in Ann Arbor. Alhoewel er veel overeenkomsten waren tussen hun carrières, hadden ze elkaar nog nooit ontmoet. Omdat Tek met zijn vrouw Anne vaak Hawaï bezochten, werden ze vrienden buiten de muziek om. Deniz Tek + James Williamson namen in 2017 een album op dat -geïnspireerd door het 1976 live-album ‘Metallic KO’ van The Stooges- als titel ‘Acoustic K.O.’ kreeg. Er staan twee nummers op van ‘Raw Power’ (The Stooges, 1973: “I Need Somebody” / “Penetration”) en twee van ‘Kill City’ (Iggy Pop & James Williamson, 1975: "Night Theme" / "No Sense of Crime").

‘Two to One’ dat ze samen opnamen bevat elf tracks, vijf geschreven door Tek zelf en drie met Williamson. Paul Nelson Kimball (twee) en Frank Meyer (drie) schreven ook mee aan de nummers. De line-up bestond naast Williamson (gitaar) en Tek (zang, gitaar, harmonica) verder uit bassist Michael Scanland, drummer/percussionist Michael Urbano, toetsenist Nicholas Francis Stein & enkele achtergrondzangeressen (Petra Haden & Andrea Wasse).

Op ‘Two to One’ concentreert Williamson zich op datgene waar hij het meest bekend om is: krachtige gitaarriffs en explosieve solo's. In de opener, “Jet Pack Nightmare” demonstreert hij dit met donderende Williamson-riffs die thuis zouden kunnen horen op elke Stooges’ album. Deniz Tek zingt op alle nummers en mag delen in de gitaarglorie. De sfeer van de opener blijft daarna nog lang hangen in nummers als “Progress”, “Stable”, “Climate Change” (over de f*cking heat) en “Birthday Present”. Enkel op “Take a Look Around”, “Small Change” en “No Dreams” wordt er wat gas teruggenomen. Op “Melissa Blue”, de afsluiter en bonus track, lijkt het duo naar adem te zoeken, wat op zich na al hun bewogen jaren zeker even mag.

'Two to One' van James Williamson & Deniz Tek is van track #1 t.m. #11 allemaal bloed, zweet en… vuur. Ik kan me inderdaad ook niet voorstellen dat een fan van The Stooges, Radio Birdman of propunk überhaupt teleurgesteld zou kunnen zijn…

“ 'Two to One' by James Williamson & Deniz Tek is from track # 1 to 11 all blood, sweat and… fire. I also cannot imagine that a fan of The Stooges, Radio Birdman or name it “propunk” could be disappointed at all... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

HIER te koop in de Cleopatra Records shop:

Album track list: 01. Jet Pack Nightmare – 02. Progress – 03. Take a Look Around – 04. Good as Gone - 05. Stable – 06. Climate Change – 07. Birthday Present – 08. Small Change – 09. Liar – 10. No Dreams – 11. Melissa Blue / All songs written by: James Williamson (1,3,5,6,8,11), Deniz Tek (2,4,6-11), Frank Meyer (3,8,11) and Paul Nelson Kimball (1,5) © 2020 - Produced by: James Williamson | Album credits: James Williamson, Deniz Tek: guitars / Deniz Tek: vocs, harmonica / Michael Scanland: bass / Michael Urbano: drums & percussion / Petra Haden, Andrea Wasse: b-vocs / Nicholas Francis Stein: keys

Discography JAMES WILLIAMSON: SOLO: Re-Licked [2014] || w/DENIZ TEK: Two to One [2020] | Acoustic K.O. (EP) [2017] || w/the PINK HEARTS: Behind the Shade [2018] || w/ The STOOGES: Ready to Die [2013] (guitars) | Open Up and Bleed [1995] (guitars) | Metallic K.O. (live) [1977] (guitars) | Raw Power [1973] (guitars) || w/ IGGY POP: A Million in Prizes: The Anthology” [2005] | Soldier [1980 (Producer, uncredited) | New Values [1979] (Producer, guitar, vocs) | Kill City [1977] (Producer, mixing, guitar, vocs) || w/ CARELESS HEARTS: James Williamson with Careless Hearts [2010] (guitars) || w/ The COBA SEAS: (recorded in 1966) [2010] (guitars) ||